Η φωνή μου

(My voice)

του Oscar Wilde

από τα Τραγούδια

απόδοση : Ναπολέων Λαπαθιώτης

Within this restless, hurried, modern world We took our hearts' full pleasure---You and I, And now the white sails of our ship are furled, And spent the lading of our argosy.	Στον τωρινό αυτόν κόσμο, που δε γνωρίζει ανάπαψη, μέσ’ τον πολυθόρυβο αυτόν κόσμο, δρέψαμε, εσύ κι εγώ τις απολαύσεις όλες της καρδιάς, και τώρα τ΄ άσπρα τα πανιά του σκάφους μας, είναι τα διπλωμένα, και το φορτίο της βάρκας μας σωσμένο.
Wherefore my cheeks before their time are wan, For very weeping is my gladness fled, Sorrow hath paled my lip's vermilion, And Ruin draws the curtains of my bed.	Κι έτσι τα μάγουλά μου κιτρίνισαν παράκαιρα, γιατ΄ η χαρά μου έσβυσε μέσ’ τα δάκρυα. Κι ο Καημός, χλώμιανε τ΄ άλικο χρυσάφι των παιδιακίσων μου χειλιών, κι η Καταστροφή του κρεβατιού μου έσυρε τις κουρτίνες.
But all this crowded life has been to thee No more than lyre, or lute, or subtle spell Of viols, or the music, of the sea That sleeps, a mimic echo, in the shell.	Όμως, αυτή όλη η πολυθόρυβη ζωή, δεν ήτανε για σε, παρά μια λύρα, καν η λεπτή γοητεία μιας βιόλας, ή η μουσική της θάλασσας, πούν΄ αποκοιμημένη σε μιαν ανάλαφρη ηχώ, μέσ’ το κοχύλι.-

Επιστροφή