Γιάννης Οικονομίδης – 13 αντιπολεμικά ποιήματα από τη συλλογή «Όλεθροι»
Ο ποιητής Γιάννης Οικονομίδης σήμερα έχει λησμονηθεί, όμως η ποιητική του συλλογή «Όλεθροι», που εκδόθηκε το 1927, είχε χαιρετιστεί στην εποχή της σαν ένα από τα πιο δυνατά δείγματα αντιπολεμικής ποίησης. Την ύπαρξη του ποιητή την πληροφορήθηκα από ένα δοκίμιο του Μ. Μ. Παπαϊωάννου που υπάρχει στη συλλογή του «Κώστας Βάρναλης – Μελέτες». Αργότερα, σκαλίζοντας κάποια κιτρινισμένα βιβλία στη βιβλιοθήκη του παππού μου έπεσα πάνω στο βιβλίο! Η συλλογή έχει 37 ποιήματα, αλλά τα έξι πρώτα έλειπαν, μαζί με το εξώφυλλο του βιβλίου και ο παππούς μου είχε βιβλιοδετήσει το υπόλοιπο με αυτοσχέδιο εξώφυλλο.
Τα ποιήματα είναι άτιτλα, αριθμημένα με λατινική αρίθμηση. Ο Μ. Μ. Π. υποθέτει πως γράφτηκαν στο μικρασιατικό μέτωπο ή αργότερα σαν γύρισε ο ποιητής στην Αθήνα, όμως τουλάχιστον ένα είναι παλιότερο, αφού είχε δημοσιευτεί, όπως βρίσκω τώρα, τον Γενάρη του 1918 στον Νουμά, με τίτλο «Όλεθροι» και μάλιστα με επισήμανση «Από την πρώτη περίοδο του Νουμά», που σημαίνει πως είχε πρωτοδημοσιευτεί πριν από τη διακοπή έκδοσης του Νουμά το 1917. Περιέργως δεν βρίσκω αυτή την πρώτη δημοσίευση, που ίσως είχε γίνει με άλλο τίτλο ή/και με ψευδώνυμο. Την περίοδο 1919-1921 στον Νουμά δημοσιεύονται κι άλλα ποιήματα ενός Γιάννη Οικονομίδη, αλλά όχι από τους Ολέθρους. Ίσως πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο. Σε ένα από αυτά δίνεται η ένδειξη «Παρίσι».
Τα ποιήματα που διάλεξε από τη συλλογή «Όλεθροι» ο φίλτατος Σφραγιδονυχαργοκομήτης, είναι τα εξής (αναφέρω και τον πρώτο στίχο, αλλά όπως είπα είναι άτιτλα):
7. [Τα κόκκινα φτερούγια τα πλατιά]
8. [Εσύ ήσουν η γαλήνια εκείνη πόλη]
9. [Σας ονειρεύομαι, ήσυχα λευκά μου χωριουδάκια]
10. [Στον κάμπο το μυριόνεκρο]
13. [Χρυσά τα στάχια ανάδευε τ’ αγέρι]
20. [Το κλάμα, που ασυγκράτητο ανεβαίνει]
23. [Μια μέρα που φονιάς εγίνηκα]
26. [Γυρίζει ο νικητής από μιαν άκρια]
27. [Προς τη γλυκιά ζωή ματαγυρνά]
34. [Πικρό ψωμάκι εγεύτηκε το πεινασμένο στόμα]
35. [Η νύχτα η μαυρονέφαλη κατέβηκε]
36. [Ματόβρεχτος ο γήλιος ανατέλλει]
37. [Θαρθεί με τ’ άσπρα τ’ άρμενα μια θρυλική γαλέρα]
