Το γαρ πολύ της καταθλίψεως…

 

 

Το αρθράκι το βρήκε στην Καθημερινή (4.7.2008) φίλος παλιός και ακριβός και μου το έστειλε με ηλεμήνυμα, στοιχηματίζοντας πως ο τίτλος είναι μεταφραστικό μαργαριτάρι. Παραθέτω:

 

Μεντβέντεφ: Η Αμερική βρίσκεται σε κατάθλιψη

Η Αμερική «είναι σε κατάθλιψη» και δεν είναι δυνατόν να κάνει συστάσεις σε άλλες χώρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα (…)

Στο τέλος μάλιστα διαβάζουμε ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας,

Θα είναι ο νεώτερος ηγέτης στο Χοκάιντο, 42 ετών, αλλά παρουσίασε εαυτόν ως πολιτικό «κολοσσιαίας εμπειρίας», σχολίασε ο βρετανικός Guardian.

 

Φυσικά, η Αμερική δεν είναι σε κατάθλιψη ή τουλάχιστον δεν είπε αυτό ο Ρώσος πρόεδρος. Σε ύφεση βρίσκεται οικονομική, το οποίο λέγεται depression. Βέβαια, και η κατάθλιψη depression λέγεται, την ίδια λέξη χρησιμοποιούν στα αγγλικά. Αλλά ο μεταφραστής βλέπει ολόκληρη την πρόταση και καταλαβαίνει πότε έχει να κάνει με ιατρικά συμφραζόμενα και πότε με οικονομικά. Αλλά προφανώς μεταφραστής δεν υπήρχε πρόχειρος… Και για του λόγου το αληθές, ψάχνουμε και στο πρωτότυπο, στον Γκάρντιαν, και βλέπουμε ότι ο Μεντβέντεφ είπε:

 

"Any US administration, if it wants to be successful, including in getting over the current depression in the American economy, has to conduct a pragmatic policy at home and abroad," he said.

 

Σαφές είναι ότι εδώ γίνεται λόγος για οικονομική ύφεση, όχι για κατάθλιψη –πάλι καλά που ο συντάκτης δεν είδε στο λεξικό την τρίτη σημασία της λέξης depression, γούβα, για να γράψει πως η Αμερική έχει πέσει σε γούβα –ή ίσως «σε λούκι» για να πιάσει όλα τα συγκείμενα!

 

Το μαργαριτάρι τελειώνει εδώ, αλλά θα σχολιάσω δυο ακόμα σημεία στο καταληκτικό απόσπασμα του αρθριδίου. Το ένα είναι ότι ο συντάκτης του ελληνικού άρθρου (ή ίσως ο επιμελητής της ύλης) πάσχει, κι αυτός, από το φετίχ του παραθετικού ωμέγα, την καινούργια νεοκαθαρευουσιάνικη πάθηση που απλώνεται με ρυθμούς επιδημίας στο δημοσιογραφικό τοπίο, εννοώ τη μανία να γράφουν τα παραθετικά επιθέτων με –ώτερος, (εδώ: *νεώτερος), ανορθόγραφα και κόντρα σε όλα τα λεξικά και όλες τις γραμματικές, είτε σχολικές είτε μπαμπινιωτικές είναι αυτές.

 

Το χειρότερο όμως είναι πως στο τέλος ο ανώνυμος συντάκτης διαπράττει κι ένα χοντρό μεταφραστικό ολίσθημα, αφού διαστρεβλώνει τα λεγόμενα του Μεντβέντεφ. Ο οποίος, αν και 42χρόνος, λέει το αρθράκι, παρουσίασε εαυτόν ως πολιτικό «κολοσσιαίας εμπειρίας» -κι ο αναγνώστης συμπεραίνει με το δίκιο του πως παραπήραν τα μυαλά του αέρα του Μεντβέντεφ.

 

Στον Γκάρντιαν όμως διαβάζουμε τι είπε στην πραγματικότητα ο Ρώσος πρόεδρος:

he presented himself as a man of "colossal experience" by contrast with the two US presidential candidates, John McCain and Barack Obama.

 

Κολοσσιαία πείρα ισχυρίστηκε ότι διαθέτει ο Μεντβέντεφ, όχι γενικά κι αόριστα, αλλά σε σύγκριση με τους δυο Αμερικανούς υποψήφιους προέδρους -και το αιτιολογεί πιο κάτω στη συνέντευξη, επικαλούμενος την πείρα του στον εκτελεστικό τομέα, την οποία όπως λέει δεν διαθέτουν οι Ομπάμα και Μακ Κέιν, που ως τώρα έχουν διατελέσει μόνο βουλευτές. Ασφαλώς διαφέρει αυτό –φαίνεται όμως πως στο αρθράκι της Καθημερινής, όπως και στα οπίσθια της μυλωνούς, είναι μάταιο να αναζητεί κανείς ορθογραφία και δεοντολογία.

 

 

 

Επιστροφή στο Κομπολόι του Δραγουμάνου



© 2008 Νίκος Σαραντάκος