Το κείμενο αυτό, διορθωμένο και ξανακοιταγμένο, περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου "Γλώσσα μετ' εμποδίων" που κυκλοφορεί από τον Οκτώβρη του 2007 από τις Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου. Περισσότερα για το βιβλίο μου αυτό, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Δεύτερος, απροσδόκητος επίλογος... Στον ημιτελή διάλογό μου περί λεξιπενίας με καλό δημοσιογράφο της Ελευθεροτυπίας, ο οποίος ειρωνεύτηκε τύπους όπως "της διεθνής" και "ο παρόντας", κάνοντας λόγο για βαρβαρισμούς και ημιμαθείς, είχα υποστηρίξει ότι ο τύπος "του διεθνή" ακούγεται -ενώ, ο αντίστοιχος ουσιαστικοποιημένος τύπος, όπως "του ασθενή" τείνει να καθιερωθεί.

'Οχι μόνο ακούγεται όμως, αλλά γράφεται κιόλας, και μάλιστα intra muros, εντός των τειχών της ίδιας εφημερίδας! Διαβάζω στο φύλλο της 7-5-99, στη σελ. 53, ρεπορτάζ για τα έργα της Ολυμπιάδας του 2004, όπου λέγεται ότι αναβλήθηκε "η συζήτηση για την προκήρυξη διεθνή αρχιτεκτονικού διαγωνισμού" (δική μου η έμφαση).

Η συζήτηση για το νόμιμο και το αποδεκτό των παράλληλων, εξομαλυντικών δημοτικών γραμματικών τύπων, ως πότε άραγε θα αναβάλλεται;

Επιστροφή στις "γλωσσικές ακρότητες"
Αρχική σελίδα του Νίκου Σαραντάκου