Λερναίο κείμενο: νέα κρούσματα

Λερναίο κείμενο: νέα κρούσματα

Έχω ξαναγράψει ότι το Λερναίο κείμενο διαδίδεται κατά κύματα· ένα τέτοιο κύμα, σχετικά πρόσφατα, ήταν αυτό που παρέσυρε και τον Υπουργό Σκοταδισμού και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη και τον έστειλε να ρέει εντός του εντέρου και να κερδίσει έτσι μια θέση στην αγγλική Βικιπαίδεια.

Αυτά όμως συνέβαιναν τον Φλεβάρη (2008) κι εμείς τώρα βρισκόμαστε στα τέλη του Μάη· κι όπως φαίνεται, ενέσκηψε και νέο κύμα διάδοσης του Λερναίου. Σήμερα κιόλας, φίλος σκακιστής, που ξέρει την ενασχόλησή μου με το τέρας, μού προώθησε ένα ηλεμήνυμα που κυκλοφορεί σε σκακιστικούς κύκλους.

Η νέα βερσιόν του Λερναίου είναι σχεδόν ίδια με μια προηγούμενη που αναδημοσιεύω εδώ, με τη διαφορά ότι κάποιο σπασμένο τηλέφωνο έχει μετατρέψει μερικά βήτα σε μι, έτσι μαθαίνουμε για το πανεπιστήμιο Ιρμάιν (διάβαζε Ιρβάιν) και τον Η/Υ Ίμυκο (Ίβυκος είναι το σωστό ή μάλλον ήταν, αφού ο Ibycus μουσειακή μόνο αξία έχει πια, μια κι έχει πάψει προ πολλού να χρησιμοποιείται· βέβαια η ενημέρωση δεν ήταν το φόρτε των πλασιέδων του Λερναίου· εδώ τον Σκάλι τον έχουν ακόμα για πρόεδρο της Apple, δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μετά την αποχώρησή του από την εταιρεία!)

Η μανία εναντίον των βήτα δεν άφησε αλώβητη (αλώμητη;) και τη λέξη συμβατικός, κι έτσι μαθαίνουμε ότι ενώ η ελληνική γλώσσα έχει πρωτογένεια, στις άλλες γλώσσες οι λέξεις είναι συμματικές. Φυσικά, το παπαγαλάκι που αναμετέδιδε το Λερναίο δεν περίμενε έτσι κι αλλιώς να βγάζουν νόημα αυτές οι αρλούμπες, κι έτσι δεν πρόσεξε το «συμματικές».

Κατά τα άλλα, το κείμενο είναι ίδιο με το παλιό, με τη διαφορά ότι τελειώνει με την παραίνεση: Προωθήστε αυτό το μήνυμα! Όχι για λόγους σοβινιστικούς, μα για να μαθαίνουν σιγά-σιγά την αλήθεια οι απληροφόρητοι!

Επίσης, στις αρχές του μήνα το Λερναίο δημοσιεύτηκε σε μια τοπική εφημερίδα των αθηναϊκών προαστίων, απ’ όπου το είδε ένας που δεν το είχε ως τότε πληροφορηθεί, και αγανάκτησε που η ελληνική γλώσσα «προτάθηκε να γίνει επίσημη της Ε.Ε. και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε».

Και αναδημοσιεύει ο ευλογημένος στο φόρουμ του την «είδηση», με πλούσιο δικό του σχολιασμό και…. προς επίρρωση παραπέμπει…. στο δικό μου κείμενο!!!

Όπως σχολίασε και ένας φίλος, το να υιοθετείς και να αναμεταδίδεις όσα βρίσκεις μπροστά σου χωρίς να τα διασταυρώνεις είναι ήδη σοβαρό, αλλά το να τα διασταυρώνεις και να μην καταλαβαίνεις τι διαβάζεις, είναι το επόμενο επίπεδο προς τη νιρβάνα. Ή, όπως έλεγε κι ο στίχος του Σίλερ που τον έκανε τίτλο βιβλίου (ή τριλογίας;) ο Ασίμοφ, Ενάντια στην ηλιθιότητα, ακόμα και οι Θεοί μάταια αγωνίζονται.

Για τους άλλους όμως δεν είναι μάταιο, γι’ αυτό και κάθομαι και τα γράφω εδώ.

Ενημέρωση, 4 Ιουνίου 2008: Πράγματι, βρισκόμαστε σε νέο κύκλο διάδοσης του Λερναίου, το οποίο σήμερα δημοσιεύτηκε (ενυπόγραφα!) στο εξαιρετικά πολυσύχναστο ιστολόγιο press-gr. Μάλιστα, διαδόθηκε η νέα παραλλαγή, αυτή που αντί για βήτα βάζει μι σε μερικές λέξεις (Ίμυκος, συμμολικός). Το κείμενο το υπογράφει, χωρίς να ντρέπεται, ο κ. Θόδωρος Φυτρόπουλος. Το παρήγορο είναι ότι όλα ανεξαιρέτως τα σχόλια καταδίκασαν τη νέα αυτή προσπάθεια διάδοσης του μύθου (με εκφράσεις όχι τόσο μετρημένες, θα έλεγα!) αποδεικνύοντας αυτό που έχω ξαναπεί, ότι οι περπατημένοι στο Διαδίκτυο δεν καταπίνουν πια το παραμύθι' μόνο οι άπειροι το πιστεύουν ή όσοι θέλουν να το πιστέψουν. Μάλιστα, μερικοί σχολιαστές μού έκαναν την τιμή να παραπέμψουν σε δικά μου κείμενα ανασκευής' τούς ευχαριστώ.
Κατά σύμπτωση, προχτές πήρα ηλεμήνυμα από κάποιον αναγνώστη των σελίδων, ονόματι Κοσμά (δεν είναι ανάγκη να βάλω επώνυμο), ο οποίος με παρακαλεί ("αν έχεται την ευγενή καλοσύνη") να του απαντήσω στο ερώτημα: Ακόμα και αν έχετε απόλυτο δίκιο σε όλα όσα γράφετε στο άρθρο,γιατί τέτοια μανία και πάθος να διαψεύσετε το κείμενο? Είστε Έλλην και το κείμενο επαινεί την ελληνική γλωσσα. Παρ' όλα αυτά εσείς κάνετε σαν τρελός να το διαψεύσετε!
Χαίρομαι που ο φίλος Κοσμάς αγαπά την ελληνική γλώσσα -αν και όχι τόσο ώστε να μάθει την ορθογραφία της ή να μάθει να χρησιμοποιεί ελληνικό ερωτηματικό. Κι εγώ την αγαπώ. Όμως, όταν εγώ πήγαινα σχολείο, μας έλεγαν ότι πρέπει να μάθουμε να θεωρούμε εθνικό ό,τι είναι αληθινό, κι ότι αυτό το είπε ο εθνικός μας ποιητής, ο Διονύσιος Σολωμός. Αν έχει αλλάξει αυτή η βασική αρχή, κι αν τώρα θεωρούμε εθνικό όποιο ψέμα μας βολεύει καλύτερα, τότε να βγάλουμε από εθνικό ποιητή τον Κόντε και να βάλουμε τον Σπύρο Μελά, εκείνον τον ανεκδιήγητο ακαδημαϊκό που γυρνούσε τις ακαδημίες της Ευρώπης κάνοντας προπαγάνδα για να μην πάρει το Νόμπελ ο Καζαντζάκης.

'Αλλα κείμενα περί Hellenic quest

Αρχική σελίδα του Νίκου Σαραντάκου