Τα βιβλία των δικών μου ανθρώπων
Εννοώ τα βιβλία που έχουν γράψει άλλα μέλη της οικογένειάς μου, για να το πω έτσι αμερικανοπρεπώς.
Ξεκινάω από τον παππού μου, που λεγόταν κι αυτός Νίκος Σαραντάκος (πέθανε το 1977). Έγραφε πολλά, δεν εξέδωσε τίποτα, αν και ετοίμαζε μια συλλογή όταν τον βρήκε ο καρκίνος. Η συλλογή αυτή με τίτλο Της κατοχής και του στρατόπεδου εκδόθηκε μεταθανάτια από τη γιαγιά μου και τον πατέρα μου. Περισσότερα για τον παπού μου και τα ποιήματά του έχω εδώ. Κατά περίεργο τρόπο το βιβλίο, αν και πρόκειται για έκδοση εκτός εμπορίου, περιλαμβάνεται στον κατάλογο της amazon.com!
Η γιαγιά μου, Ελένη Μυρογιάννη-Σαραντάκου (πέθανε το 1986), ήταν ποιήτρια και συμμετείχε στη Λεσβιακή Άνοιξη, την πνευματική άνθιση της Μυτιλήνης του μεσοπολέμου. Είχε βγάλει την ποιητική συλλογή Αύρες του νησιού μου, το 1959, ενώ άφησε πολλά ποιήματα σε περιοδικά. Το 1976 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Νησιώτικες ηθογραφίες. Εδώ βλέπετε το ποίημα που αποτελεί εισαγωγή στις Αύρες του νησιού μου. Μπορείτε επίσης εδώ να δείτε ένα άλλο ποίημα, τη Σπονδή, που συμπεριλήφθηκε επίσης σε Ανθολογία αντιστασιακής ποίησης με επιμέλεια της Έλλης Αλεξίου.
Η μητέρα μου, Αγγελική Πρωτονοταρίου-Σαραντάκου, έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: Του έρωτα και του αγώνα, Με την άμπωτη και Εφεδρείες. Ένα από τα καλύτερα ποιήματά της: Τα χέρια της μάνας σου.
Ο πατέρας μου Δημήτρης Σαραντάκος έχει γράψει τα εξής βιβλία (και δεν υπολογίζω τα Στοιχεία χημείας και τις Στεγανώσεις και στεγανωτικά υλικά):
Η ζωή και ο θάνατος ενός Ανθρώπου –Χρονικό–Θουκυδίδης, Αθήνα 1987
Απάντηση σε πέντε ερωτήματα – Μπροσούρα – Αθήνα 1991
Ο άγνωστος ποιητής Άχθος Αρούρης– Μυθιστορηματική βιογραφία – Ερατώ, Αθήνα 1996
Οι εσταυρωμένοι Σωτήρες –Ιστορικό μυθιστόρημα –ΕΝΤΟΣ, Αθήνα 1999
Τα έπη των Αριμασπών – Μυθιστόρημα – Βιβλιοπέλαγος, Αθήνα 2004
Γιατί η θεία μου μπορεί και να πήγε στον Παράδεισο – Διηγήματα – Φιστίκι, Μυτιλήνη 2006.
Στα τέσσερα τελευταία έχω αφιερώσει ειδικές σελίδες που μπορείτε να δείτε με ένα κλικ πάνω στον τίτλο.