Στην Ελευθεροτυπία της Δευτέρας 11.3, στην τελευταία σελίδα, στη στήλη "Πρόσωπα", διαβάζουμε την ιστορία ενός Ιταλού τραπεζίτη, του Κάλβι, που το 1982 είχε βρεθεί απαγχονισμένος από μια γέφυρα του Λονδίνου -μια ακόμα απόδειξη ότι η ζωή ξεπερνάει την τέχνη μια και σε κανένα αστυνομικό μυθιστόρημα δεν είχε η φαντασία του συγγραφέα σκαρφιστεί τέτοιον "εξωφρενικό" τρόπο θανάτωσης. Ηταν η περίφημη υπόθεση της Μπάνκο Αμπροζιάνο και της μασονικής στοάς Π2.

Λέει λοιπόν ο καλός δημοσιογράφος ότι η οικογένεια του νεκρού επέμενε ότι δεν αυτοκτόνησε αλλά τον δολοφόνησαν, και ότι πράγματι τρεις μαφιόζοι είναι σε προφυλάκιση για την υπόθεση "από το 1998, όταν εξεβράσθη το πτώμα".

Ξαναδιαβάστε το. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Το πτώμα που βρισκόταν κρεμασμένο από τη γέφυρα το 1982 περπάτησε, έπεσε στη θάλασσα και ύστερα από 16 ολόκληρα χρόνια "εξεβράσθη" -προφανώς σε κάποια ακτή ή έστω σε όχθη του Τάμεση; Μπλιαχ!

Οχι βέβαια. Απλώς, το 1998 έγινε εκταφή του πτώματος, ύστερα από αίτηση της οικογένειας και πράγματι από την εξέταση προέκυψαν ενδείξεις για δολοφονία. Πώς όμως του ήρθε του ποιητή να γράψει "εξεβράσθη"; (Η καθαρεύουσα τον μάρανε...)

Εδώ σηκώνω τα χέρια ψηλά. Το exhume μία μόνο σημασία είδα να έχει στα λεξικά. Το εξεβράσθη με το εξετάφη μοιάζουν κάπως, σύμφωνοι, αλλά όχι και τόσο. Μάλλον η ρημάδα η καθαρευουσομανία φταίει, που για χάρη της μάς φτάνει αν μια λέξη είναι αρχαιόκλιτη ή αν κλίνεται λογιότροπα και η σημασία της λέξης περνάει σε δεύτερη μοίρα (άλλο παράδειγμα το 'καλλίπυγος', που κάνει θραύση τελευταία, επί δικαίων και αδίκων!). Και προφανώς, τα κείμενα κανείς δεν τα ξαναδιαβάζει, οπότε κανείς δεν έπιασε το λάθος. Πάντως μην ανησυχείτε, δεν περπάτησε το πτώμα του Κάλβι.


Επιστροφή στις σελίδες για τη μετάφραση
Αρχική σελίδα του Νίκου Σαραντάκου







© 2002 Νίκος Σαραντάκος

Γράψτε μου / Mail me